KURNICZKA

GABRIEL METZU.

(Na drzewie, 2 stopy wysoki, 1 stopę 6 cali szeroki).

Obraz ten jest dopełnieniem podanego już w tym zbiorze obrazu Handlarza zwierzyny, pędzla tego samego artysty. Oba są. równie starannie wykończone, i cechują się wszystkiemi zaletami, z których Gabriel Metzu słynie. Wierne, sumienne wykonanie, z zachowaniem najdrobniejszych szczegółów natury, cecha szkoły Gerarda Dowa, w której się Metzu kształcił, doskonała charakterystyka i wybitne oddanie holenderskiego typu, nadają znakomitą wartość temu obrazowi. Jakże bowiem wyrazistą jest twarz starej Kurniczki? Jak widocznie nie przypada jej do myśli cena, którą młoda gospodyni podaje za zająca? Jak doskonale wyrobione wszystkie piórka na kogucie w pierwszym planie będącym? Jakże prawdziwy i jowialny jest ów wieśniak na tylnym planie, co pilnie słucha targu swej gospodyni a jednocześnie, jakby machinalnie, fajkę sobie przyrządza? A perspektywa jakże wyborna, jak doskonale rozłożone światło? Scena ta, jakkolwiek na pozór zwyczajna, pospolita, z najpotoczniejszego wzięta życia, sprawia jednak efekt prawdziwie dramatyczny. Nie widać tu wielkiej twórczości, bo też malarze z tej szkoły, do której Gabriel Metzu należy, nie zalecali się bynajmniej wzniosłością pomysłów, ale wszystkie swe usiłowania skierowali na jak najdokładniejsze oddawanie natury; w tym zaś kierunku najprozaiczniejszego realizmu, doszli do najwyższego stopnia wprawy i doskonałości. Metzu też głównie wykonaniem a nie pomysłowością zasłużył sobie na miano znakomitego malarza. Dołączający się tu obraz jest najlepszem poparciem powyższego zdania.

KURNICZKA

Centrum pomocy open_in_new