[IGNACY HOŁOWIŃSKI] Pielgrzymka do Ziemi Świętej przez Ignacego Hołowińskiego [PETERSBURG 1853]

Arcybiskupa Mohylewskiego, Metropolitę wszech rzymsko-Katolickich kościołów w cesarstwie Rosyjskiem. Wydanie drugie, poprawione i pomnożone. PETERSBURG, nakładem B. M. Wolfa 1853. Cenzor, Radzca Kol: A. MUCHIN, s. VIII, 667, XVI, 1 tbl., wym. 16,5 x 25,5, oprawa twarda, skórzana z epoki, przybrudzenia i obtarcia. Grzbiet z wypukłymi zwięzami. Wycofane pieczęcie biblioteczne. Część kart - nieznaczny foxing. Wersja wydania wydrukowana na papierze zwyczajnym, bez rycin. 

Ignacy Hołowiński (pseud. Żegota Kostrowiec, Ignacy Kefaliński) (1807 - 1855) – polski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita mohylewski w latach 1851–1855 profesor Uniwersytetu Kijowskiego, potem Akademii Duchownej w Petersburgu, apologeta i patrolog, pisarz i tłumacz. [...]   

 W 1839 ksiądz Hołowiński  odbył kilkumiesięczną pielgrzymkę do Ziemi Świętej, do której dostał się drogą morską z Odessy przez Konstantynopol i Cypr. Przez Bejrut i Damaszek dotarł do Jerozolimy, zwiedzając również szmat Libanu i fragment Syrii. Podczas swej wędrówki nie ograniczał się tylko do świętych miejsc: poznał jezioro Genezaret, Morze Martwe i rzekę Jordan, wszedł też na góry Karmel i Tabor, a nawet na pokryty śniegiem szczyt Dżabal Sanin (2695 m n.p.m.) w górach Libanu (na północny wschód od Bejrutu), który dwadzieścia lat wcześniej zdobywał Wacław Seweryn Rzewuski. W drodze powrotnej do kraju zatrzymał się w Bursie w północno-wschodniej Anatolii, skąd odbył konną wycieczkę na szczyt Uludağ (2543 m n.p.m.). Zdobył go 13 listopada 1839 r., prawdopodobnie jako pierwszy Polak. Obszerną relację z tej podróży zamieścił w dziele pt. Pielgrzymka do Ziemi Świętej, wydanym po polsku w Petersburgu.