Wymiary: 100 x 67 cm
sygnowany p.d.: 'JAN ZAMOYSKI'
na odwrociu papierowa nalepka wystawowa Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, opisany na krośnie malarskim numerem: '100 68', na ramie nalepki pracowni ramiarskiej
Pochodzenie
własność artysty
zakupiony po wystawie w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, 1928 (nabywca określony w sprawozdaniu inicjałami M. S. Z.)
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
(I) Wystawa zbiorowa prac grupy "Bractwo św. Łukasza", Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, 4 lutego - 1 marca 1928
Literatura
Sprawozdanie Komitetu Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie za 1928 rok, Warszawa 1929, s. nlb. (49)
Stefania Zahorska, Bractwo św. Łukasza, "Wiadomości Literackie" 1928, nr 12, s. 3 (il.)
Tadeusz Cybulski, Z wystaw. Z Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, "Tęcza" 1928, nr 8, s. 18
Wacław Husarski, Bractwo św. Łukasza (Wystawa w Zachęcie), "Tygodnik Ilustrowany" 1928, nr 7, s. 136 (il.)
Stanisław Piasecki, "Bractwo św. Łukasza", "Kurjer Białostocki. ABC" 1928, nr 43, s. 8
Jan Kleczyński, Nowe wystawy "Zachęty". "Bractwo ś-go Łukasza", "Kurjer Warszawski" 1928, nr 36, s. 17-18 (wzmiankowany)
Katalog pierwszej wystawy Bractwa św. Łukasza, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 1928, nr kat. 160, s. nlb. (7)
Przewodnik No 31 po Wystawie Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych. (I) Wystawa zbiorowa prac grupy "Bractwo św. Łukasza", Warszawa 1928, nr kat. 160, s. 13
archiwalna fotografia obrazu, 1928 (?), Narodowe Archiwum Cyfrowe
Biogram
Jan Zamoyski jest jednym z najwybitniejszych malarzy związanych z kręgiem artystów skupionych wokół Tadeusza Pruszkowskiego. Studiował w latach 1921-1922 w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych w Warszawie pod kierunkiem Władysława Skoczylasa i Miłosza Kotarbińskiego, później w latach 1923-1928 w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego. Był współzałożycielem Bractwa św. Łukasza i jego prezesem do roku 1939. Uczestniczył we wszystkich wystawach tego ugrupowania oraz wystawiał na Salonach Instytutu Propagandy Sztuki i Bloku ZAP w Warszawie. Wiele wystawiał także poza granicami kraju - w Pittsburghu, Wenecji, Nowym Jorku, Pekinie. Malował obrazy o tematyce rodzajowej, sceny historyczne, kompozycje religijne, portrety, typy charakterystyczne. W trosce o doskonałość warsztatu malarskiego, wzorem dawnych mistrzów odtwarzał starannie wszystkie szczegóły przedmiotu, precyzyjnie modelował podobiznę żywego modela, łącząc to wszystko umiejętnie z trafnie dobraną kolorystyką.
