Andrzej Wajda (1926 - 2016), Kioto. Modlitwom mnichów towarzyszy głos bębna wyznaczający rytm słów, wg pracy z 1989, "giclee / papier Fabriano 300g, bezkwasowy, wykonany ze specjalnej mieszanki bezligninowej celulozy i bawełny (25%) z roku 2011, sygn. ołówkiem p. d.: Andrzej Wajda, p

Cykl wystawiany m.in.: Galeria Art, Warszawa, 2011; Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, Kraków, 2011; Galeria Dworek Sierakowskich, Sopot, 2011; Galeria Miejska BWA, Bydgoszcz, 2011; Suwalski Ośrodek Kultury, Suwałki, 2016. Praca reprodukowana w: Andrzej Wajda Rysunki z całego życia, Świat Książki, 2011; Andrzej Wajda Rysunki, Multiart, 2019 (wydanie uzupełnione i poszerzone). Studiował malarstwo w krakowskiej ASP, wraz z jednym z najważniejszych malarzy polskich XX w. Andrzejem Wróblewskim. Przyjaźnili się, o czym reżyser wspomina m. in. we "Wszystkim na sprzedaż" i kilku dokumentach. Twórczość malarska i rysunkowa, pozwala w pełni zrozumieć język jego filmów: obrazów, scen, i nastroju. O tym, iż chce być wielkim artystą wiedział już jako nastolatek. W 1947 został przyjęty na ASP w Krakowie, by po trzech latach zdecydować się jednak na reżyserię filmową, rysował jednak przez całe życie. Na pytanie – dlaczego pan rysuje?- Wajda odpowiedział: "Z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że to, co narysowałem jest moją własnością. Zostaje mi w pamięci. Rysując uświadamiam sobie równocześnie lepiej to, co porusza moją wyobraźnię. A w pracy filmowej czy teatralnej używam rysunku, bo jest szybszy jako środek porozumienia ze współpracownikami”.