Ada "ADU" Karczmarczyk, Języki, 2023, olej na płótnie, 100 x 120 cm

ADA KARCZMARCZYK (ur. 1985) znana również jako ADU to artystka multimedialna, osobowość internetowa, performerka, malarka, kompozytorka i piosenkarka. W swojej twórczości stara się łączyć trzy odległe sobie światy: popkultury, sztuki i duchowości. Traktuje swoje działania artystyczne jako misję, w której głównym medium docierania do odbiorcy jest Internet, co wyraża poprzez tworzenie barwnych, intrygujących teledysków, które rezonując w sieci prowokują internautów do refleksji i interakcji. Od 2022 rozwija swoją działalność również w medium malarskim. Jej sztuka jest próbą tworzenia pomostu pomiędzy tradycją a nowoczesnością, światem konserwatystów i światem postępowców.

Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu na wydziale Komunikacji Multimedialnej (Intermedia). Jest laureatką wielu konkursów: Doliny Kreatywnej, Kanonu Twórców oraz prestiżowych Spojrzeń 2015 Nagrody Fundacji Deutsche Bank. W 2010 r. odbyła rezydencję artystyczną w Nowym Jorku oraz w 2016 w Willi Romana we Florencji. W 2019 otrzymała Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Pisały o niej zagraniczne media jak: The Economist, Artnet News, Calvert Jurnal, Bomb Magazine oraz wiele polskich jak: Arteon, Szum, Art&Business, Rzeczpospolita, Polityka, Gazeta Wyborcza, Do Rzeczy, Super Express, Pudelek oraz gościła w wielu programach telewizyjnych. Tworzyła okładki dla Fronda Lux i współpracowała krakowskimi Pressjami i Klubem Jagiellońskim.

Jej prace prezentowane były na wielu wystawach indywidualnych jak: „Świadectwo" w Pekao Project Room w CSW w Warszawie (2013), „Tylko Mnie Kochaj” w Galerii Arsenał w Białymstoku (2014), „Way to Conversion” w Postmasters Gallery w Nowym Jorku (2015) czy „Bóg i dziewczyna” w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu (2016).
Brała udział w wielu wystawach zbiorowych w Polsce i zagranicą jak: „Erased Walls” w Freies Museum w Berlinie (2009), „Letni Nieletni” w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie (2010), „Samsung Art Master„ w CSW w Warszawie (2010), „Revolving Dysfunction” w Europe House w Tbilisi (2011), „Od Faraona do Lady Gagi” w Muzeum Narodowym w Warszawie (2012), „Ustawienia prywatności w Muzeum Sztuki Nowoczesnej” w Warszawie (2014), „Czeski Papież” w Meet Factory w Pradze (2014), „Spojrzenia 2015” w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie (2015), „Youth mode” w Tartu Kunstimuuseum w Tartu (2015), „An Eyebrow-Raising Show About Women” w Postmasters Gallery w Nowym Jorku (2015), „Miłosny Performans” w Galerii Labirynt w Lublinie (2016), „Kumulacja” na Art Loop Festival w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie (2016), „Fundamental” na Mediations Biennale w Poznaniu (2016), „Od Sztucznej Rzeczywistosci do selfie” w BWA Awangarda we Wrocławiu (2017), „Sztuka i Metafizyka” w Galerii Podbrzezie w Krakowie (2022).