Ważny historycznie polski brakteat protekcyjny.
Moneta,
którą niegdyś nazywano pokutniczą, widząc w niej odniesienie do
pielgrzymki księcia Bolesława do grobu Św. Wojciecha w Gnieźnie z 1113
roku. Dotyczyło to pokuty za oślepienie i śmierć starszego brata,
Zbigniewa.
Dopiero Ryszard Kiersnowski powiązał tę monetę z manifestem Bolesława Krzywoustego po tym, jak polski książę oddał
hołd w Merseburgu przed cesarzem Lotarem III. Datował to wydarzenie na
okolice roku 1135. Ikonografia miała głosić, że polski książę znajduje
się pod opieką Świętego Wojciecha, stąd określenie brakteatów tego typu
protekcyjnymi.
Z kolei badania Witolda Garbaczewskiego rzuciły inne światło na istotę emisji tego brakteata. Widzi w niej efekt reformy
monetarnej z końca panowania Bolesława Krzywoustego, której celem było zasilenie
skarbca do opłacenia trybutu Lotarowi III i datuje ten typ na rok 1137.
Lekkie wykruszenie blachy, typowe dla tej emisji.
Awers: św. Wojciech stojący na wprost, z głową skierowaną w lewo, w lewej ręce trzyma pastorał, prawa ręka uniesiona w geście opieki nad klękającym księciem, w otoku legenda;
Srebro, średnica 28 mm, waga 0,36 g.
