Jerzy Tchórzewski (1928-1999), BEZ TYTUŁU, 1961 r.

olej/płyta, 60 x 39,5 cm
sygnowany na odwrocie na dolnej listwie: JTchórzewski | 61
Pochodzenie:
- ze zbiorów rodziny artysty
Stylistykę obrazu można by określić mianem abstrakcji metaforycznej. Tchórzewski wypracował bardzo charakterystyczne metody formalne. Posługiwał się na przykład przetarciami w mokrej farbie, dzięki czemu uzyskiwał ciekawe efekty wizualne. Tematyka prac oscyluje wokół tematów czysto biologicznych jak: rozrost, pęcznienie, nagłe eksplozje energii. Mimo tych wyraźnych konotacji prace te przywodzą skojarzenia z obszarem ludzkiej egzystencji, dramatów, trudnych wyborów dnia codziennego. Można je traktować jak traktaty etyczne dotyczące konieczności podejmowania skomplikowanych wyborów, które nigdy nie są dookreślone. Tajemniczość to kolejna kategoria, która staje się kluczowa przy ich odbiorze.
Żołnierz Armii Krajowej (1943-1944). Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1946-1951, związany ze środowiskiem drugiej Grupy Krakowskiej. Brał udział w najważniejszych wystawach sztuki nowoczesnej, począwszy od I wystawy Sztuki Nowoczesnej, która miała miejsce w Krakowie (1948-1949). Przeniósł się do Warszawy, gdzie od 1954 roku pracował w Akademii Sztuk Pięknych, prowadząc pracownię malarstwa na Wydziale Grafiki. W 1984 otrzymał nagrodę im. Jana Cybisa. Także autor poezji
i wspomnień wydawanych drukiem.