TECHNIKA:
Akryl, tempera na papierze
WYMIARY:
40 x 30 cm
Tadeusz Kuduk
Jest aktorem dramatu i artystą malarzem. Te dwie dziedziny twórczości uprawia z jednakowym umiłowaniem do roku 1983. Później koncentruje się wyłącznie na malarstwie. Wyodrębniają się u niego trzy formy poszukiwań, w każdej jednak chodzi o malarskie penetrowanie świata człowieczego.
W malarstwie olejnym, bardzo oszczędnym, ascetycznym nawet, człowiek ukazywany jest najczęściej wobec swojej samotności. Współczesny świat, zagęszczony we wszystkich wymiarach czyni w strukturze człowieka wielką pustkę, w niej człowiek staje się anonimowy, przerażony, samotny.
W malarstwie na podłożu papierowym (tempera, gwaszu, akwarela, pastel) artysta odstępuje od ascetycznych sformułowań, tak w palecie, jak i w warstwie fabularnej. Tu też człowiek przedstawiony jest bezosobowo, ale wobec pewnych żywiołów, które są mu dane dla wspólnego z nimi bytowania. Ptak ma symbolizować powie- trze, ryba wodę, drzewo ziemię. Te prace, najczęściej nazywane BALLADAMI powstają przeważnie w Trzebusce, w domu rodzinnym.
Od Debiutu wystawienniczego uczynił bohaterem swoich obrazów człowieka, który sprowadzony do znaku jak figura szachowana, pojawia się na płaszczyźnie kolejnych kompozycji, nierzadko w aspekcie religijnym. W jego twórczości można odnaleźć zarówno nurt ekspresjonistyczny, w tym szczególnie mu bliski nurt «ikonowy».
