Jan Lebenstein (1930-1999), W OAZIE, 1988 r.

gwasz, akwarela/papier, 97 x 48 cm
sygnowany i datowany p.d.: Lebenstein 88

Studiował malarstwo w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (w latach 1948-54), brał udział w wystawie w Arsenale (1955 roku). Od 1956 współpracował z Teatrem na Tarczyńskiej stworzonym przez Mirona Białoszewskiego. W 1959 roku zdobył główną nagrodę na I Biennale Młodych w Paryżu, gdzie zamieszkał na stałe.
Praca kojarzy się z tematyką biblijnych opowieści, do których artysta często nawiązywał wykonując liczne ilustracje (jak do tekstu Apokalipsy na nowo przetłumaczonego przez Czesława Miłosza) i projektując dekoracje monumentalne (min. witraże). Od lat 70. XX wieku posługiwał się charakterystyczną, subtelną kreską, która w sposób niezwykły łączy oszczędność wyrazu i barokowy nadmiar. Tematyka i charakter prac spajają wręcz niemożliwe do połączenia - ascezę i erotyzm. Dzięki tym zabiegom otwiera się pole interpretacji, a sama scena umyka przed jednoznacznym odczytaniem.