XIX-wieczny galwan znanego i bardzo cenionego medalu.
Wykonanie po 1857 roku na co wskazuje wyraźny ślad cyfry 7 (naniesionej na medal, z którego zdjęto niniejszy odlew) będącej numerem katalogowym w dopełnieniu pracy Edwarda hr. Raczyńskiego Gabinet Medalów Polskich autorstwa Karola Beyera.
Opis emisji za Raczyńskim:
Popiersie królowej Bony z boku widziane. Na głowie przepaska drogiemi kamieniami sadzona, strój okazały, szyja odkryta, na niej łańcuch z medalionem, podobnież i na piersiach łańcuchy. Przez środek medalu rok 1546. Napis w otoku: BONA SFORTIA REGINA POLO MAE INCLITISSIMA ITA ANNO XLV. To jest: Bona Sforcya najjaśniejsza królowa polska; taką była w 45tym roku (wieku swego).
Strona odwrotna. Tarcza herbowna rodziny Sforcya po obu bokach przez dwóch aniołów wspierana. Napis w otoku: ANNO VERO DOMINI SALVATORIS NOSTRI IESV CHRISTI MDXLV. To jest: w roku zaś zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa 1545tym.
Królowa Bona, jak się juz wyżej rzekło, zeszła z tego świata w roku 1559 w mieście Barze w Apulii, gdzie dotąd wspaniały jej nadgrobek w kościele kolegiaty Ś. Mikołaja widzieć można. Biskup Albertrandy nadgrobek ten temi słowami opisuje: »W marmurowej czarnej trumnie są złożone zwłoki Królowej Bony; nad trumną posąg jej z marmuru białego, klęczący w odzieniu do zakonnego podobieństwo mającem. Po bokach są posągi z takiegóż marmuru wyrażające Polskę i Litwę, oraz świętych Biskupów Wojciecha i Stanisława. U góry obraz bardzo piękny Zmartwychwstania Pańskiego. Na około umieszczone są obrazy Królów niektórych Polskich, i Xiążąt domu Królewskiego. Na trumnie napis w łacińskim języku, który tu spolszczony kładziemy.« »Królowej Polskiej Zygmunta I najpotężniejszego Króla Polskiego W. X. Litewskiego, Pruskiego, Mazowieckiego, Żmudzkiego Małżonce najukochańszej, Xiężnej Baru, która z Jana Sforcya Galleasza Xiążęcia Medyolańskiego i z Izabelli Aragońskiej, córki Alfonsa II, Króla Neapolitańskiego spłodzona, wysokość rodu i powagę królewskiego Majestatu największemi cnotami uświetniła. Anna Jagiellonka, Królowa Polska, Stefana I małżonka, imieniem Ojca, brata i męża Królów, i trzech sióstr swoich, Matce najukochańszej pomnik ten miłości synowskiej postawiła i uposażenie opatrzyła, aby się modlitwy na wieki odprawiały. Roku Pańskiego MDXCIII. Żyła lat 65, miesięcy 7, dni 10.
Brąz srebrzony, średnica 42 mm, waga 50 g.
