ŻYWOTY BISKUPÓW WŁOCŁAWSKICH STEFANA DAMALEWICZA wyd. 1642

[ŻYWOTY BISKUPÓW WŁOCŁAWSKICH STEFANA DAMALEWICZA]

Damalewicz, Stefan (około 1600-1673).
Cezary, Franciszek (około 1583-1651). Druk.
Łubieński, Maciej (1572-1652) Adr. ded.

VITAE VLADISLAVIENSIVM EPISCOPORVM, IUSSU & AUTHORITATE ILLUSTRISS. & REUERENDISS. DOMINI, D. MATTHI? ŁVBIENSKI, TUNC EPISCOPI VLADISLAUIEN[SIS]. & POMERANI? [...],

Archiepiscopi Gnesnensis, Legati Nati, Regni Polonia? Primatis, primiq[ue] Principis [...] / Opera & studio R. P. Stephani Damalevicz, S. Th. D. [...], Anno Domini, M. DC. XLII. conscript?.

Cracoviae 1642, in Officina Francisci Caesarij, [4] k., 469 [i. e. 466] s., [1] k., il. drzewor. ; format 15 x 19 cm

Estr. XV-XVIII, 15, 20-21.

"Najsłynniejsze dzieło biograficzne Stefana Damalewicza, Vitae Vladislaviensium episcoporum, wyszło drukiem w Krakowie w 1642 r., w znanej i cenionej oficynie Franciszka Cezarego. Było to pierwsze drukowane dzieło omawiające dzieje diecezji od jej zarania, widziane poprzez żywoty jej biskupów. Zawiera ono obok kilku ciekawych artykułów wprowadzających, sylwetki 57 biskupów kujawskich, od postaci legendarnego bpa kruszwickiego Lucidusa, po bpa Macieja Łubieńskiego (1631– 1641), który był inicjatorem tej pracy. Damalewicz pisząc swój katalog biskupów, oparł się głównie na Długoszu i jego kontynuacji, wykorzystał także „Katalog wolborski” i „Kalendarz włocławski” oraz dokumenty źródłowe, które znalazł w archiwum włocławskim. Damalewicz wspomina także malowany poczet biskupów włocławskich znajdujący się za jego czasów w siedzibie biskupów kujawskich w Wolborzu. Jest wielce prawdopodobne, że wykorzystał znajdujące się na tych obrazach podpisy, które mogły mieć dość rozbudowaną formę i nie być tożsame ze znanym obecnie zabytkiem nazywanym „Katalogiem wolborskim”.

Dzieło Damalewicza, jakkolwiek poddawano je dość surowej ocenie, spełniło swą rolę „uczonego informatora” doskonale, będąc przez bardzo długi czas jedyną dostępną powszechniej publikacją na ten temat. Jego recepcja była znaczna, korzystali z niego wszyscy późniejsi badacze dziejów diecezji oraz wielu heraldyków. Obecnie ze względu na język, w którym powstało (łacina), jego recepcja ograniczyła się tylko do specjalistów, a szkoda, bo do dziś praca ta może być bardzo pożyteczna dla wielu dyscyplin naukowych. Prawdopodobnie istniał jego przekład polski, nie został jednak wydany37. Zestaw postaci w katalogu Damalewicza jest największy z możliwych, za wyjątkiem pominięcia bpa Andrzeja Oporowskiego (1481– 1483), który zmarł nim zdołał dotrzeć do swojej diecezji. "

Źródło: Piotr Pawłowski, "Katalogi biskupów włocławskich", Studia Włocławskie 9, 342-360, 2006r., str.350-1

Bardzo rzadkie!

TWARDA OPRAWA BIAŁA SKÓRA Z EPOKI, NA OBU OKŁADKACH LICZNE ZDOBIENIA RADEŁKIEM, W TYM RADEŁKO WIZERUNKOWE NA TYLNEJ OKŁADCE

Stan DB/ oprawa zaplamiona, zdobienia zatarte, ślady owada [silniejsze na okładkach], miejscami przebarwienia i ślady dawnego zalania, niemniej blok raczej czysty; błędy paginacji: "Błędy w liczb.: nie wydruk. ss. 356, 357, 360, 361, 463; ss. 358, 359 wydruk. dwukrotnie". BN. Wg katalogu BN k.tyt. poprzedza miedzioryt, Estreicher nic o nim nie wspomina; oferowany egzemplarz nie zawiera takiej ryciny;