WITKIEWICZ- NIENASYCENIE cz.1

WITKIEWICZ Stanisław Ignacy
NIENASYCENIE.
Powieść
Cz. 1: Przebudzenie, 
Warszawa 1930. Dom Książki Pol. 8, str. 272, [4];  format 13,5 x 20cm

Wydano 3.200 egz.

"Powieść Witkacego przedstawia zdeformowany, groteskowy świat opętanych nienasyceniem ludzi, podążających do otchłani".
Źródło: "O metafizyce bebechów. Witkacy: „Nienasycenie”." Ewa Wodniak.

"Akcja powieści Nienasycenie jest usytuowana u schyłku XX wieku, czyli z punktu widzenia Witkiewicza w odległej przyszłości. Bardzo przewrotny ów punkt widzenia. Wizja zaprezentowana w książce dotyczy świata niemal żywcem przeniesionego z realiów dwudziestolecia międzywojennego, którego obraz zostaje, po pierwsze: przejaskrawiony  prognozami geopolitycznymi, po drugie: odzwierciedlany pod kątem realizacji wspomnianych wyżej autorskich idei. W zakresie prognoz Witkacy jakby przedrzeźnia modne w okresie powstawania powieści, katastroficzne poglądy Dzieduszyckiego i Znanieckiego, dotyczące komunistycznej zarazy oraz groźby azjatyckiej inwazji na Europę. Polska to zatem kraj będący pomiędzy młotem bolszewickiej rewolucji, która opanowała niemal cały świat a kowadłem nacierających wojsk chińskich, za pomocą narkotyku szczęścia zniewalających podbite kraje. Jednak plan przewidywalnego rozwoju wypadków na arenie politycznej nie jest w powieści Witkacego tak ważny, jak samo odmalowanie nastrojów życia społecznego. Tam bowiem, w barwnych i groteskowych ujęciach artystycznych bohem, bytujących pośród banału codzienności, tli się refleksja owej katastrofy, choć ciężko tu mówić o katastrofie bez widocznej krzywdy.

Sceneria powieści przedstawia Polskę jako kraj objęty „zbydlęceniem” i atrofią metafizyki. Winę za taki  stan ponoszą bezpośrednio kino, dancing, sport, radio i kolejowe biblioteki, utrzymujące kulturę na poziomie masowej rozrywki, konsumpcyjnego produktu do spożywania, chłonięcia prostych emocji zamienianych w schematy. Katastrofalna kondycja artyzmu nie oznacza jednak społecznej tragedii, wydaje się, iż u Witkacego im szczęśliwsza masa, tym gorsza kondycja kultury. Niewątpliwie cykl dziejów projektowany w historiozofii Witkiewicza prócz naturalnej demokratyzacji bytów zbiorowości (stopniowe emancypowanie się świadomości tłumu) owocuje samookreśleniem wyboru społeczeństwa, które z własnej woli poddaje się ogłupiającym procesom komercjalizacji kultury, odrzucając „niewygodne” uczucia metafizyczne. Cena, jaką płacą za to elity intelektualne i artystyczne jest wysoka: izolacja w łonie społecznym, ale zarazem rola cyrkowych błaznów, czyli sztuka jako jarmarczność, artysta jako pajac".
Źródło: Łukasz Badula, "Worek pomyj ze szczątkami ludzkości w tle" [prjodyk.republika.pl]

"Nienasycenie" uważane jest za najlepszą powieść Witkiewicza!

TWARDA OPRAWA PÓŁPŁÓCIENNA BIBL.

STAN DB/ oznaczenia własn., nieliczne zabrudzenia, zaplamienia, naddarcie k.tyt., kilka k. wzmocnionych w grzbiecie paskami papieru