SANGUSZKO- ROMAN SANGUSZKO ZESŁANIEC NA SYBIR z r. 1831. wyd. 1927

(SANGUSZKO)
ROMAN SANGUSZKO ZESŁANIEC NA SYBIR z r. 1831.
W świetle pamiętnika matki ks. Klementyny z Czartoryskich Sanguszkowej oraz korespondencji współczesnej.

Warszawa 1927. Gebethner i Wolff. 8, str. XIII, [3], 209, [2], liczne ilustr. i mapki na osobn. tabl.; format 15,5 x23cm

TWARDA OPRAWA PÓŁPŁÓCIENNA Z EPOKI, ZŁOCENIA NA GRZBIECIE

Nakł. 2200 egzempl.

Z niewydanych dokumentów tłumaczyła i przypisami opatrzyła K. Firlej Bielańska. Słowo wstępne Józefa hr. Potockiego. Przedmowa Henryka Mościckiego.

Roman Stanisław Adam Sanguszko (1800-1881), uczestnik powstania listopadowego, zesłany na Syberię, w latach 1834-1838 w sołdatach na Kaukazie, pan na Sławucie, kolekcjoner i bibliofil.

Syn generała Eustachego, starszy brat Władysława Hieronima. Służył w gwardii rosyjskiej w Sankt Petersburgu. Dostał się do niewoli pod Łysobykami podczas rewolucji w 1831 roku. Za udział w powstaniu listopadowym pieszo i w kajdanach powędrował na Sybir. Zesłany następnie na Kaukaz, odznaczył się w walkach z tubylczymi plemionami, został mianowany oficerem, kontuzjowany. W 1838 roku odzyskał prawa cywilne i przywileje szlacheckie. W tym samym roku został translokowany ze Stawropola do Moskwy, gdzie służył w policji. W 1840 został przeniesiony do służby cywilnej. Od 1843 dużo podróżował po świecie. Dopiero w 1845 uzyskał formalnie zwolnienie z carskiej służby i pozwolenie na powrót do swoich dóbr. Osiadłszy w rodzinnej Sławucie zrobił wiele dla uprzemysłowienia miasteczka, opiekował się literaturą i sztuką, zgromadził słynne zbiory książek i obrazów. Urządził też wzorowo swoje gospodarstwo, gdzie założył fabrykę sukna i hodował konie arabskie.

Wspomnienia i pamiętniki z pierwszej połowy XIX wieku należą do niezwykle cennej literatury faktograficznej.

Stan DB/ niewielki ubytek okleiny na licu, przednia wyklejka ze śladami naddarć, 4 końcowe k. z ubytkiem narożnika bez szkody dla tekstu