drzeworyt japoński, tusz, papier, 21x27 cm (wymiar papieru), sygnatura artysty, na marginesach napisy w jęz. japońskim
Analogiczny drzeworyt znajduje się w kolekcji Rijksmuseum w Amsterdamie oraz w British Museum w Londynie. Praca pochodzi z albumu zatytułowanego: Keinen kacho gakan (Album Keinena z obrazami ptaków i kwiatów) wydanego w Osace w listopadzie 1892 roku przy współpracy z Aoki Kouzaburo. W albumie wydano łącznie 12 drzeworytów.
Imao Keinen (1845 - 1924) był japońskim malarzem i projektantem grafik. Urodził się w Kioto, studiował klasyczne japońskie malarstwo, kaligrafię i grafikę. Zmiany fazy przejściowej między epokami Edo i Meiji około 1868 roku doprowadziły do bankructwa jego rodzinną firmę. W rezultacie Keinen utrzymywał się zarabiając na życie jako projektant tekstyliów. Później założył własne studio i stał się malarzem i grafikiem. W 1888 roku otrzymał posadę profesora w Prefekturalnej Szkole Malarstwa w Kioto. W 1904 r. został mianowany głównym artystą cesarskiego dworu. Specjalizował się w kacho-ga, czyli obrazach ptaków i kwiatów z naturalistycznymi detalami. Najbardziej znany jest z albumu „Keinen Kacho Gafu,”(1891), składającego się z 4 tomów po 40 grafik każdy. Po opublikowaniu tego albumu został członkiem Komitetu Sztuki na dworze cesarskim, a w 1919 r. członkiem Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego prace są częścią wielu kolekcji muzealnych na całym świecie.
Termin „kachō-ga” w języku japońskim to połączenie trzech słów: „ka” – kwiat, „cho” – ptak, „ga” – obraz, zatem oznacza dosłownie obrazy kwiatów i ptaków. W sztuce Dalekiego Wschodu to jeden z wiodących tematów artystycznych. Obejmuje także rośliny, trawy, drzewa, zwierzęta, ryby, owady - właściwie cały żywy świat przyrody za wyjątkiem człowieka i krajobrazu. Odbitki kacho-e były wysoko cenione za ich piękno i dokładność, a także szeroko kolekcjonowane zarówno w Japonii, jak i za granicą. Popularność tych grafik wynika po części z odzwierciedlenia w nich tradycyjnych japońskich wartości i estetyki, które przywiązywały dużą wagę do harmonii z naturą. Drzeworyty były często nasycone symbolicznym i alegorycznym znaczeniem, takim jak skojarzenie niektórych ptaków lub kwiatów z określonymi porami roku lub cechami. Mistrzowie kachō-ga kierowali się zarówno ekspresją, jak i emocjami; udawało im się uchwycić kolory i delikatność kwiatów oraz zachowanie ptaków na wolności. Nasycone metaforycznym znaczeniem wykraczającym poza ich fizyczne piękno, konkretne pary ptaków, owadów i kwiatów stały się podstawą tradycji, która trwa do dziś.
