[WINNIKI - przed restauracją J. Bisanza - fotografia sytuacyjna]. [nie po 1933]. Fotografia form....

[WINNIKI - przed restauracją J. Bisanza - fotografia sytuacyjna]. [nie po 1933]. Fotografia form. 14x9 cm, nieznanego autorstwa.
Ujęcie przed wejściem do restauracji z szyldem: "Restauracja Pokój do śniadań J. Bisanz", na lewym skrzydle drzwiowym szyld z dodatkowymi informacjami: "Detaliczna sprzedaż piwa z wyszynkiem. J. Bisanz". Na odwrocie odręczna ("'Dla Władkow--' Dowód pamiątki Z Weinbergen Winniki J. Bisanzowie") zapiska właściciela z małżonką, zapewne uwidocznionych na fotografii. Stan dobry.
Weinbergen (ukr. Вайнберґен) – dawna kolonia józefińska, następnie wieś, od 1933 część miasta Winniki (ukr. Винники) na Ukrainie w rejonie lwowskim obwodu lwowskiego. Leżała na północ od Winnik właściwych, wzdłuż współczesnej ulicy Halickiej. Dawniej duża mieszana luterańsko-reformowana kolonia niemiecka, założona w 1785 roku. Własność stypendycyjnej fundacji Głowińskiego, w 1880 roku liczyła 675 mieszkańców (w 75 domach) w składzie: 428 Niemców, 206 Polaków i 40 "Russkich"; posiadała prywatną szkołę ewangelicką oraz filiał ewangelicki. W II Rzeczypospolitej początkowo gmina jednostkowa w powiecie lwowskim województwie lwowskim. W 1921 liczba mieszkańców gminy Weinbergen wynosiła 718, która składała się ze wsi Weinbergen (663 mieszkańców) i przysiółka Unterbergen (55 mieszkańców). W związku z reformą administracyjną kraju w latach 1930., gminę Weinbergen zniesiono 1 kwietnia 1933, włączając ją do Winnik (same Winniki funkcjonowały jako gmina miejska od 1 stycznia 1924, lecz status miasta otrzymały dopiero 20 października 1933, czyli po powiększeniu ich o Weinbergen). (Wikipedia).