Hadrian 117-138, aureus, 125-128, mennica Rzym; Aw: Brodata głowa cesarza w wieńcu laurowym zwrócona w prawo, HADRIANVS AVGVSTVS; Rw: Cesarz na koniu idącym w prawo, z uniesioną prawicą, COS III; RIC 186, Calicó 1215a, C. 407; złoto, 19.2 mm, 7.27 g, ładny portret władcy. Aureus ten został wybity aby zaznaczyć triumfalny powrót cesarza do Rzymu po ponad czteroletniej nieobecności (był między innymi w Hiszpanii, Mauretanii, odwiedził prowincje bałkańskie oraz Grecję). Podczas tej podróży nadał prawa miejskie Aquincum nad Dunajem, starożytnemu poprzednikowi Budapesztu. Nieobecność cesarza w stolicy przyczyniła się do zmniejszenia aktywności mennicy miejskiej, w zasadzie nie bito nowych monet. Po powrocie cesarza nastąpił zwrot. Nowe emisje monetarne charakteryzują się krótszymi legendami, szczególnie jeśli zestawimy je z monetami wybijanymi za Trajana, poprzednika Hadriana. Legenda awersu prezentowanego aureusa przypomina stylem monety pierwszego cesarza, Oktawiana Augusta.
