[VEIT JAN EMANUEL] Narzędzia Męki Chrystusowej przez x. Jana Emanuela Veit Kaznodzieię Kościoła katedralnego w Wiedniu [1842]

Tłómaczył z niemieckiego X. Stanisław Chołoniewski, WILNO nakład i druk T. Glucksberga, Księgarza i Typografa Wileńskiego, Cesarskiej Med. Chirur. Akad. i Szkół Białoruskiego naukowego Wydziału. 1842. [...] Pozwolono drukować: z obowiązkiem złożenia w Komitecie Cenzury prawem oznaczonej liczby egzemplarzy, Wilno 16 Kwietnia 1841 roku. Cenzor Paweł Kukolnik. S. 311, wym. 14,5 x 21,5. Oprawa - skóra z ładnymi tłoczeniami, grzbiet z tłoczoną tytulaturą.  Wycofane pieczęcie własnościowe, na stronie przedtytułowej podpis własnościowy. Przybrudzenia, foxing, 3 karta z przetartą dolną krawędzią, 2 karty poluzowane, obcięcie kart  ze wzorem, stan dobry, rzadkość. 

Narzędzia Męki Pańskiej lub broń Chrystusa (łac. arma Christi) – w ikonografii przedmioty, którymi żołnierze rzymscy zadawali ból i rany Jezusowi Chrystusowi oraz niektóre sceny i osoby biorące udział w Męce Pańskiej, a także jej symbole. W starożytnej i średniowiecznej teologii uważano arma Christi za broń, z pomocą której Jezus zwyciężył śmierć. Stanowiły też one dowód jego chwały oraz uwierzytelnienie władzy sądzenia. Udowadniały, że miłosierdzie jest nieodłączne od cierpienia. Miały również przypominać chrześcijanom kolejne etapy Męki Pańskiej i pomagać w medytacji oraz modlitwie. Do najpopularniejszych przedmiotów zaliczanych do arma Christi należą między innymi krzyż, titulus, gwoździe, korona cierniowa, włócznia, chusta Weroniki, kolumna biczowania, srebrniki, rózgi (bicze), obcęgi, młotek, kości do gry, kogut, drabina, gąbka, szata, czy miecz z obciętym uchem Malchosa.