ROK 1863 J. GRABIEC [1913] egzemplarz z księgozbioru kpt. Adelina Winklera

ROK 1863 J. GRABIEC 

Poznań 1913. Nakładem Zdzisława Rzepeckiego S-ki. Format 25X19cm, s.468 + rozkładana mapa, liczne ilustracje w tekście
egzemplarz z księgozbioru kpt. Adelina Winklera ( pieczątka na stronie tytułowej )

stan dobry, otarci okładki, grzbiet i narożniki reperowane, wtórne, naderwanie na zagięciu wyklejek, blok lekko luźny, lekkie zabrudzenie strony tytułowej, małe przebarwienia płótna okładkowego

Winkler Adelin (1910-2002 ) urodził 28 sierpnia 1910r. w Gostyniu, syn Jana i Marii z d. Czabajskiej. Ojciec był kierownikiem miejscowej szkoły. W latach 1917-1930 uczęszczał do Gimnazjum w Gostyniu, gdzie w 1930 r. zdał maturę. Następnie studiował w Oficerskiej Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowie Mazowieckim.

W 1934 uzyskał stopień podporucznika i do 1939r. jako oficer zawodowy był dowódcą plutonu , następnie dowódcą kompanii i plutonu strzelców wyborowych w stopniu porucznika w  55 Poznańskim Pułku Piechoty w Lesznie.

Bierze udział w wojnie obronnej 1939 jako adiutant I Baonu Zapasowego 14 Dywizji Piechoty ‘’ Armii Poznań’, walcząc nad Bzurą   w obronie Warszawy. Następnie pod Hrubieszowem, Zamościem  już w składzie 39 gen. Olbrychta w II bitwie tomaszowskiej. Po kapitulacji dostaje się do niewoli w Lasach Janowskich. W październiku 1939 ucieka z kolumny polskich oficerów eskortowanej przez żołnierzy Wermachtu  w rejonie Ostrowca Świętokrzyskiego.  Od października 1939 do stycznia 1945 pracuje fizycznie w Firmie Wyroby Cementowe jako magazynier. W styczniu 1940r. spotyka się w Warszawie z płk.dypl. Stefanem Roweckim ps. ‘’GROT’’ i wstępuje do konspiracji, kolejno do SZB, ZWZ, i AK . Na terenie Kielecczyzny pod pseudonimem „WILK” i „DŁUHOMIL” pracuje  jako oficer d.s. szkoleniowych , dca kompanii i baonu przynależnego do 2 ppleg. AK. Po wojnie pracuje do 1950r. w Ludowym Wojsku Polskim jako oficer Komisji Poborowo- Rejestracyjnej – Wojskowej w Lesznie.  W  stopniu kapitana obejmuje stanowisko Komendanta Powiatowego WFI PW w Kościanie. Prowadzi w 1948r. w stopniu majora pierwsze po wojnie kursy narciarskie dla oficerów i studentów AWF w Karpaczu. Jest również  starszym wykładowcą szefem szkolenia w Centrum Wyszkolenia Powszechnej Organizacji ‘’ Służba Polsce’’ w Lublińcu. Przeniesiony został do rezerwy w 1950r.W okresie od 1950 do 1976 pracował w Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych  „Elektromontaż” nr 1 w Katowicach na różnych stanowiskach. Od dnia 1 kwietnia 1976 roku  przebywał na emeryturze. 9 maja 1985r. jako członek Związku Uczestników Walk Zbrojnych o Wolność i Demokrację został mianowany na podpułkownika. Zmarł 4 kwietnia 2002r. w Katowicach. 

( biogram na podstawie informacji córki Urszuli Hankus )