RODERYCYUSZ ALFONS x. O Postępowaniu w Doskonałości i Cnotach Chrześcijańskich [3 tomy, 1862]

X. Alfonsa Roderycyusza Societas Jesu na polski przetłumaczona przez x. TOMASZA ŁĄCKIEGO Teologa tegoż Zakonu.

(część druga i trzecia na polski przetłumaczona przez x. Baltazara Dankwarta Teologa tegoż Zakonu),  GRODZISK 1862. Czcionkami i nakładem drukarni Tygodnika Katolickiego. Wydanie II, s. 514, 427, 377, wym. 14,5 x 21,5, oprawa płócienna wydawnicza z epoki, przybrudzenia i obtarcia na krawędziach, grzbiet z ozdobnym tłoczeniem, obcięcie z wzorem, stan dobry. Drugie wydanie tłumaczeń Tomasza Łąckiego i Baltazara Dankwarta z 1727 roku.

PRZEDMOWA DO NOWEGO WYDANIA.

Masz, Czytelniku pobożny, księgi X. Alfonsa Roderycyusza o postępowaniu w doskonałości i cпоtach chrześcijańskich w nowem wydaniu ku zbawiennemu pożytkowi duszy, po raz wtóry na świat wychodzące. - Bierz a czytaj, karmiąc się ku pełności chrześcijańskiej tym obrokiem duchownym, który to ma w sobie osobliwego, iż nie mierzi się nigdy, aczbyś go codzień więcej zażywał. Tak bowiem wszystko duchowe póty tylko nieprzyjemném być się zdaje, póki go nie używasz, a im więcéj zeń zaczerpniesz, tém więcej pragnąć i łaknąć go będziesz; i nie przestaniesz tęsknić doń coraz goręcej, aż wprawiony używaniem długiem, nie ujrzysz pełności doskonałej w królestwie niebieskiém. Tam już to będzie koniec wszystkiego, gdzie się wiara stanie oglądaniem, nadzieja się wypełni, a żyć masz jedną miłością ku Szczęśliwości Majestatu Trójcy Przenajświętszéj, chórów anielskich i wybranych Bożych w okół tronu Pańskiego. Póki cię zaś to nie spotka, zdążaj co prędzej, ile sił ci stanie, choćbyś chromał nieołęźnie, albo, upadając coraz, co chwila wstawać musiał na nogi.

Do tego ci księgi te świątobliwego Ojca Roderycyusza wielką będą podporą, jakoby krokiew lub kostur w ręku. Napisane one są dla zakonników Towarzystwa Jezusowego, ale dziś wszystkie zakony co pobożniejsze szczególnie się rozmiłowały w tej regule życia klasztornego, a mianowicie missyjne zgromadzenie Św. Wincentego à Paulo i siostry miłosierdzia tegoż wielkiego Patrona codzienne czytania z tych książek odprawiają. Aleć przydatne są wszystkim zakonom i zgromadzeniom duchownym do utwierdzenia się w ścisłém zachowaniu reguł klasztornych, bez którego nie masz cale życia zakonne- go. Można prawie powiedzieć, że w którém zgromadzeniu zakonném pisma tego nie czytają, tam są mury klasztorne ale zakonu nie masz, są ludzie w habitach, ale nie masz zakonników i zakonnic.

A choćbyś zakonnikiem nie był, ale może osobą duchowną we świecie Kościołowi i Bogu służącą, nie leń się zajrzeć do tego skarbu życia wewnętrznego. Znajdziesz tam drogie klejnoty i złoto i srebro czyste, wypalone w ogniu modlitwy a ogładzone rozmyślaniem bogomyślném o prawdach wiecznych. Przydadzą ci się te skarby do zbogacenia wewnętrznej wartości, być służba Boża nie stała się tylko zewnętrzną przypadłością ale wewnętrzną istotą, którą oddychać już masz jako płuca nasze oddychają powietrzem, by życie bogochwalne wstąpiło jako krew w żyłach twoich płynie albo jako szpik w kościach. Osłodzi ci takie życie wewnętrzne wszystkie smutki i zmartwienia nieodłączne od kapłańskiego stanu i napełni cię dziwną ochotą i męstwem do rozlania tego, co sam w łonie piastować masz, na owczarnię powierzoną tobie, przez co budować się będzie Kościół prawdziwy Chrystusowy Pana nie już z kamieni ale z żywych dusz ludzkich, aby w nim zamieszkał Chrystus i Duch Święty tchnął wieczyście. Podadzą ci uwagi tego świątobliwego pisarza nauk i do spowiedzi i na kazalnicę a tak chudobę własnych słów okrasisz oliwą myśli świętych płynącą tutaj zdrojem obfitym. Poznasz wnet na sobie i na owczarni twéj silny wzrost do dobrego i do prawdziwéj szczęśliwości tak wiecznéj jak i doczesnéj.

A chociażbyś ani nawet kapłanem nie był ale postawiony w świeckim stanie, wiedz, że księga ta zamyka w sobie dla wszystkich w swym stanie Panu Bogu pragnących wiernie służyć i różne, wielce pożyteczne i potrzebne sposoby nabywania cnót i doskonałości dla każdego Chrześcijanina nieodzownych.

Gdy tak wielkie dobra spływają z téj księgi, nie dziw, że pierwsze wydanie w roku 1727. przez księdza Tomasza Łąckiego Teol. Zakonu Societatis Jesu poczęte a później przez X. Baltazara Dankwarta ukończone już się rozeszło i zużyło. Dziś już trudno znaleść całkowity wszystkich trzech części zbiór; nie każdy klasztór poszczycić się nim może, chociażby chciał. Dzięki pobožnemu natchnieniu duszy Bogu miłėj, że z dostatków swych i za pomocą uzbieranych na to groszy do nowego tego ogłoszenia dała pobudkę. Niechaj jéj Bóg za to nieba nakłoni, bo wielu duszom radość i zbawienny pożytek sprawiła.

A skoro naród nasz polski zasmakuje w tych księgach, i zebrane za nie dochody pozwolą, wnet po hiszpańskim Alfonsie polski Ojciec tegoż zakonu, Świątobliwy Kasper Drużbicki bogomyślnemi swemi pismami, jakoby z poznańskiego grobu wstając, do swego narodu przemówi. Tak niechaj się stanie na większą chwałę Boga. Amen.