[Obrona Lwowa] Polska poległym swoim obrońcom. Warszawa 1928

Polska poległym swoim obrońcom; pod red. Wład. Dunin-Wąsowicza. Warszawa : Wydawnictwo Towarzystwa Opieki nad Sierotami po Poległych Wojskowych, 1928 [i.e. 1931]

S. 87, il. Wymiary albumu: 20x29 cm. Oprawa wydawnicza półpł. Na licu ozdobna kompozycja patriotyczna z orłem nad mogiłą nieznanego żołnierza.

Zaplamienia, przetarcia okł. Ubytek karty tyt. Zaplamienia, zabrudzenia kart (zwłaszcza na początku). Poluzowanie bloku. 2 karty z ubytkiem dolnego marg. Brak karty przedtyt.

Obrona Lwowa, zwana także "Bitwą o Lwów" - polsko-ukraiński konfilkt zbrojny trwający od 1 listopada 1918 aż do 22 maja 1919 roku. Zakończył się oddaleniem wojska ukraińskiego z terenów Lwowa i okolic i odzyskaniem kontroli nad miastem przez Polaków.

"W walkach we Lwowie po stronie polskiej do 22 listopada 1918 włącznie uczestniczyło z bronią w ręku lub w służbach pomocniczych 6022 osób, w tym 1374 uczniów szkół powszechnych i średnich oraz studentów. 2640 nie przekroczyło 25 roku życia. Zginęło lub zmarło od ran 439 żołnierzy i członków wojskowej służby sanitarnej, w tym 12 kobiet. 120 poległych było uczniami, a 76 studentami wyższych uczelni. 29 poległych należało do sił odsieczy miasta pod dowództwem ppłk. Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego. Z ówczesnych Obrońców Lwowa jeden miał zaledwie 9 lat, siedmiu po 10, a dwóch weteranów z roku 1863 po 75 lat." [za wikipedia.pl]