Z oryginału angielskiego przełożył i przedmową zaopatrzył JAN HEMPEL, Wydawnictwo Stowarzyszenia "KSIĄŻKA", s. XIX, 216, wym. 15,5 x 22, oprawa introligatorska z epoki, uszkodzenie rogu tylnej okładki. Podpis własnościowy ołówkiem na stronie tytułowej, adnotacje ołówkiem w tekście. Przybrudzenia, nieznaczne ślady zawilgocenia kilkunastu pierwszych kart.
Pomoc wzajemna jako czynnik rozwoju jest jedną z najbardziej znanych prac Piotra Kropotkina. Pisał ją w Anglii, w okresie największej popularności teorii "socjaldarwinistów" Hobbesa i Huxleya, dla których ludzkość była, jak formułuje sam Kropotkin, "luźnym zbiorowiskiem istot zawsze gotowych do walki wzajemnej i ograniczonych w swych, instynktach tylko przez wpływ jakiejś władzy". Teorie te były normalnym odbiciem życia ówczesnej Anglii, która dzięki "wolnej konkurencji" podbijała świat. Obalenie tej teorii, teorii, którą dobitnie można scharakteryzować znanym powiedzeniem "człowiek człowiekowi wilkiem", stanowi istotny cel i treść pracy Kropotkina.