FRANCE ANATOL Bunt Aniołów [1922], [proj. okł. LEON OSTROWSKI]

Przekład Janiny Mareschowej, wydanie II, VIII tysiąc, wydał Oddział Warszawski Instytutu Literackiego "LEKTOR". 1922., s. XII, 276, wym. 12,5 x 17,5, oprawa miękka oryginalna; przybrudzenia okładki, przetarcia na grzbiecie i na krawędziach, wewnątrz karty luźne. Na stronie przedtytułowej podpis własnościowy z 1922 roku, numer, oraz pieczęć. Wstęp: "ANATOL FRANCE Studium literackie przez dra Tadeusza Grabowskiego".

Anatol France - poeta, powieściopisarz i krytyk francuski. Zapalony bibliofil i historyk, przedstawiciel postawy racjonalistycznej oraz sceptycznej. Przez jemu współczesnych porównywany do Voltaire'a i Jean Baptiste Racine'a. Jako poeta – przedstawiciel parnasizmu. Autor licznych powieści satyryczno-heroikomicznych wzorowanych na XVII-wiecznych powiastkach filozoficznych i libertyńskich. W swojej twórczości, zarówno literackiej jak i eseistycznej, głośno krytykował konwenanse religijno-obyczajowo-społeczne we Francji przełomu XIX i XX wieku. Laureat Literackiej Nagrody Nobla za rok 1921. Z uzasadnienia komisji noblowskiej otrzymał ją za błyskotliwe osiągnięcia literackie wyróżniające się wykwintnością stylu, głębokim humanizmem i prawdziwie galijskim temperamentem. 

W swojej oryginalnej twórczości wykorzystywał motywy baśniowe, groteskowe i satyryczne dla ukazania śmiesznostek dotychczasowych schematów i ludzkich zachowań. Tak było m.in. w powieści Bunt aniołów, w której zrewoltowani przeciw wszechwładzy Boga aniołowie zstępują na ziemię i planują wielką wojnę. Historia ta dała autorowi możliwość do filozoficznych rozważań nad ludzką i boską ułomnością oraz nad schematem rzeczy boskich, wytworzonym przez sztukę.