DUNIN-KARWICKI Stanisław. Pałac Łazienkowski w Warszawie, 1930

Rozległe swe wiadomości o ludziach i miejsco­wościach, uzupełniane studiowaniem dokumen­tów w zasobnym archiwum rodzinnym i w innych wołyńskich oraz z przekazów ustnych, wykorzy­stywał spisując urywki wspomnień, szkice histo­ryczne i obyczajowe, które najpierw ogłaszał w czasopismach („Gazeta Lwowska", „Przewodnik Naukowo-Literacki", „Kłosy", „Biblioteka War­szawska"), podpisując je także pseudonimami lub kryptonimami. Poszczególne prace, przedru­kowywane, niekiedy przerabiane i uzupełniane, weszły potem w skład osobno wydanych tomów. K. opracował też obszerne pamiętniki, główne źródło do jego biografii. Był autorem dzieł: Szkice obyczajowe i historyczne (W. 1882), Wę­drówka od źródeł do ujścia Horynia (Kr. 1891), Jak to in illo tempore bywało. Kartka z drugiej połowy XVIII w., wyjęta z papierów familijnych domu Dunin-Karwickich (Kr. 1896), Opowiadania historyczne z dziejów okolicy Słuczy i jej dopły­wów (Kr. 1897), Wspomnienia Wołyniaka (Lw. 1897), Opowiadania historyczne (Lw. 1898), Ze starego autoramentu. Typy i obrazki wołyńskie (W. 1899, toż S. 2., W. 1900), Z zamglonej i nie­dawno minionej przeszłości. Wołyńskie opowia­dania historyczne (W. 1901), Z moich wspomnień. Wstęp. Lata dziecięce i młodzieńcze (W, 1903, przedruk z: Wspomnienia Wołyniaka), Z moich wspomnień (W. 1901—4 I—IV). Wszystkie prace K-ego łączą się tematyką z dziełami o charakterze wyraźnie autobiograficznym. Wspomnieniami ob­jął K. okres od wczesnego dzieciństwa po r. 1903, chociaż nie przestrzegał ściśle kolejności chrono­logicznej, a tok opowiadania przerywał często dygresjami historycznymi. Źródło: PSB, T.12