Archiwum Książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie T. 1-2

Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie wydane nakładem właściciela pod kierownictwem Z. L. Radzimińskiego przy współudziale P. Skobielskiego i B. Gorczaka. Tom I z trzema tablicami litografowanemi, 1366-1506; Lwów : nakładem właściciela, 1887 (Lwów : Drukarnia Instytutu Stauropigiańskiego); XXIX, [1], 204 s., 3 k. tabl. : il. ; 30 cm.

Archiwum książąt Lubartowiczów Sanguszków w Sławucie przez Z. L. Radzimińskiego i B. Gorczaka. Tom II z sześcioma tablicami litografowanemi, 1284-1506; Lwów : nakł. właściciela, 1888 (Lwów : Drukarnia Instytutu Stauropigiańskiego); XXXVI, [2], 380 s., 6 k. tabl. : err. ; 30 cm.

Oprawa z epoki, pełne płótno. Stare nieaktualne znaki własnościowe. Zabrudzenia i ślady wilgoci na oprawie i wyklejkach.

Dwa pierwsze tomy, oprawione w jednym woluminie katalogu archiwum Sanguszków ze Sławuty. Na początku lat 80. XIX w. lwowski historyk - Bronisław Gorczak został zatrudniony przez księcia Romana Damiana Sanguszkę (1832–1917) na stanowisku konserwatora archiwum w Sławucie na Wołyniu. Do wybuchu pierwszej wojny światowej Gorczak mieszkał tam, porządkując bogate zbiory archiwalne rodu Sanguszków. W tym okresie opublikował katalogi sławuckich rękopisów i pergaminów, a we współpracy, bądź samodzielnie przygotował do wydania siedem tomów dokumentów z Archiwum książąt Lubartowiczów-Sanguszków w Sławucie. Klucz sławucki obejmował 61 folwarków z 25 tys. ha gruntów ornych, 38 tys. ha lasów iglastych, 3 750 ha lasów liściastych oraz łąk, oraz 3 tys. stawów, jezior i nieużytków. Właściciele dysponowali, obejmującą blisko 2,5 tys. koni, stadniną z nagradzanymi w Europie złotymi medalami klaczami arabskimi. Sama Sławuta posiadała przed I wojną światową dwa banki prywatne, fabrykę sukna, która produkowała słynne „burki sławuckie”, liczne zakłady przetwórstwa rolnego, zakład leczenia kumysem. Roman Damian Sanguszko Jesienią 1917 r. odmówił ucieczki przed zrewoltowanym żołdactwem, które ograbiło i spaliło pałac w Sławucie, mordując właściciela.

Oferowany egzemplarz należał do ks. Jana Ścisławskiego (1842-1910), o czym świadczy pieczątka własnościowa na stronie przedtytułowej, duchownego rzymskokatolickiego, proboszcza petersburskiej parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej, filantropa, erudyty i bibliofila, przebywającego w tym czasie w Sławucie, spowiednika rodziny Sanguszków. Zob: http://www.polskipetersburg.pl/hasla/scislawski-jan