Litografia, papier welinowy o wysokiej gramaturze, 39 x 49
cm w świetle
passe -partout, 57 x 71 w oprawie
passe-partout, numerowana ołówkiem 3/100, sygnowana z płyty pod kompozycją
„Magritte”, sucha pieczęć wydawcy p.d.: "EDIZIONI ARO D'ARTE";”. Sucha pieczęć l.d.: „S.P.A.D.E.M. Paris” (SPADEM jest francuskim odpowiednikiem
polskiego ZAIKS), na odwrocie hologram „verification
of authenticity”.
Oryginalny certyfikat podpisany przez Aroarts we współpracy ze S.P.A.D.E.M. W Paryżu i Włoskim Instytutem Sztuki Wspólczesnej poświadczający, że
niniejsza litografia na papierze czerpanym Magnani di Pesca jest niepowtarzalna
przy nakładzie 100 o nr 3 nosi odbity podpis
Mistrza na tabliczce, pieczęć S.P.A.D.E.M I AROarte
potwierdzając
autentyczność
René François Ghislain Magritte – belgijski malarz, surrealista. Nazywany „autorem słów i rzeczy”. Obrazy jego szokowały i wzbudzały kontrowersje, wyróżnia je poetycka nastrojowość oraz precyzyjny rysunek.
Kuratorzy sztuki nazwali go najinteligentniejszym z
surrealistów. Reżyser David Lynch przyznał, że często inspiruje się jego dziełami, a rząd
Belgii w hołdzie
dla mistrza umieścił jego wizerunek na banknocie o nominale
500 franków
belgijskich. Choć prywatnie był samotnikiem, nieco zblazowanym i do bólu oficjalnym, by nie powiedzieć
nudnym, to w swojej sztuce tworzył światy
niezwykłe, przepełnione magią,
osnute aurą
tajemnicy, zaskakujące i
zupełnie nieoczywiste.
„Papież
surrealizmu” Andre
Breton napisał „Wszystko, co Magritte
osiągnął, stanowi kulminację tego, co Apollinaire opisał kiedyś jako
prawdziwie zdrowy rozsądek,
który właściwy
jest wielkim poetom”.
Kompozycja René Magritte’a zatytułowany "Les Cordes Sensibles" (pol. Struny serca), namalowany w 1960 roku. Dzieło to doskonale ilustruje surrealistyczny styl artysty, który często używał nietypowych połączeń przedmiotów i krajobrazów, aby podważyć nasze zwyczajne postrzeganie rzeczywistości.
Na obrazie widzimy ogromny kieliszek, wypełniony nie płynem, jak można by się spodziewać, ale białymi chmurami unoszącymi się w niebieskim niebie. To, co wydaje się zwyczajne – kieliszek – zostaje tutaj wyprowadzone poza swoją pierwotną funkcję, stając się symbolem nieskończoności i ulotności. Tytuł "Struny serca" sugeruje emocjonalny aspekt dzieła, gdzie chmury mogą nawiązywać do wewnętrznych przeżyć, marzeń czy uczuć, które są zamknięte w określonych ramach, podobnie jak chmury w kieliszku.
Magritte lubił tworzyć paradoksy wizualne, które zmuszają widza do przemyślenia znaczenia codziennych przedmiotów i ich relacji z rzeczywistością. "Struny serca" to kolejny przykład jego mistrzowskiej gry między realnością a wyobraźnią, sugerując, że uczucia i emocje, choć ulotne jak chmury, mogą być przechowywane, kształtowane lub ukazywane w sposób namacalny.
