Wymiary: 73,5 x 54 cm
sygnowany p.g.: 'Eug. Zak'
inne wersje tytułu: Gitarzystka (Gitarrespielerin), Chłopak z gitarą, Le Musicien, La musicienne melancholique, Młodzieniec z mandoliną
na odwrociu okrągły stempel celny (powtórzony na krośnie malarskim), opisany na krośnie: 'The Melancholy Musician', '36' (w okręgu) oraz trudno czytelne notatki, papierowe nalepki inwentarzowe z numerami: 'H.S. 16.7', '18', '2366', oraz 'HS 1637 | Rf VLXXX | AL XXX'
Pochodzenie
kolekcja Spencera Kellogga Jr, Stany Zjednoczone
kolekcja prywatna, Stany Zjednoczone
DESA Unicum, maj 2018
kolekcja prywatna, Polska
Wystawiany
Buffalo Fine Arts Gallery, Albright Art Gallery, Buffalo, 1938 (jako "Le Musicien, La musicienne melancholique")
International Art Center of Roerich Museum, Nowy Jork, 1930 (jako "Le Musicien, La musicienne melancholique")
Durand-Ruel Galleries, Nowy Jork, 1929
Eugene Zak (1884 – 1926) Exposition Rétrospective, Galerie Macel Bernheim, Paryż, 1927
Salon d’Automne, Grand Palais, Paryż, 5 listopada - 19 grudnia 1926
Salon des Tuileries, Paryż, 1925
Literatura
Eugeniusz Zak 1884-1926, katalog wystawy, oprac. Barbara Brus-Malinowska, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 2004, s. 158 (il.), nr kat. 216 (jako "Młodzieniec z mandoliną")
Stefania Zahorska, Eugeniusz Zak, Warszawa 1927, s. nlb., il. 22
Rétrospective Eugène Zak, "La Semaine a Paris" 1927, nr 264, s. 51 (il. jako "Le Musicien")
Edmond Jaloux, Eugène Zak, "L'Amour de l'Art" 1927, nr 5, s. 196
Exposition Rétrospective Eugene Zak, "La Renaissance" 1926, nr 11, s. 613
Catalogue du 19eme Salon d'Automne, Paris 1926 (?)
Florent Fels, Paul Barchan, Eugen Zak, "Deutsche Kunst und Dekoration" 1925/1926, t. 57, s. 386 (il. jako "Guitarrespielerin")
Mieczysław Sterling, Eugeniusz Zak, "Sztuki Piękne" 1925/1926, R. 2, s. 500 (il. jako "Chłopak z gitarą")
Henri Martinie, Eugène Zak, "Der Cicerone" 1925, t. XVII, nr 13, s. 652 (il. jako "Gitarrespielerin")
Edward, Woroniecki, Paryski Salon Tuiljerjów w 1925 roku, "Świat" 1925, nr 32, s. 3 (il. jako "Gitarzystka")
archiwalna fotografia obrazu ze zbiorów artysty, Muzeum Narodowe w Warszawie, nr inw. DI 99811
Biogram
Eugeniusz Zak, jeden z najwybitniejszych polskich malarzy 1 połowy XX wieku, działał głównie we Francji, ale także w Polsce i Niemczech. Uznawany jest za przedstawiciela neoklasycyzmu w malarstwie. Związanym był z artystami warszawskiej grupy RYTM (założonej w 1922 roku) oraz z kręgiem École de Paris. Na studia do Paryża wyjechał w 1901 roku, potem do Monachium i Włoch. W 1904 roku zamieszkał na stałe w stolicy Francji, gdzie wystawiał na paryskich Salonach: Jesiennym, Niezależnych czy Towarzystwa Narodowego Sztuk Pięknych. Wiele też wystawiał w galeriach Paryża, Nowego Jorku, Kolonii czy Londynu. Jego twórczość początkowo pozostawała pod wpływem symbolistów i nabistów z kręgu Maurice'a Denis. Później jego obrazy wykazywały cechy malarstwa neoklasyctycznego, Art Deco i ekspresjonizmu École de Paris. Był przeciwnikiem awangardy, ale w jego malarstwie odnaleźć można wpływy, przetworzone przez własną osobowość twórczą Cezanne’a czy Matisse’a. Najważniejszą cehą jego sztuki było tworzenie z wyobraźni, sięganie do motywów dawnej sztuki i ich dekoracyjne przekształcanie. Za najdoskonalszą uważał sztukę wczesnego włoskiego renesansu. „Bohaterami kompozycji Zaka są "ludzie wolni": rybacy, pasterze, kobiety z dziećmi, także komedianci, tancerze, kuglarze, włóczędzy, pokazani czasem w pustym wnętrzu, czasem jako mieszkańcy Arkadii. Idylliczne pejzaże, malowane przez ciężko chorego artystę, ujawniały charakterystyczny dysonans między pięknem południowego, przyjaznego człowiekowi pejzażu, a poczuciem przemjania.”
