sygn., dat. i opisany na odwrocie: JERZY NOWOSIELSKI 1950 r. SYGNUJĘ NA DUBLAŻU 21. VIII. 1989.
Do obrazu dołączony jest certyfikat z Fundacji Nowosielskich.
PROWENIENCJA:
– kolekcja prywatna, Polska
– Sopocki Dom Aukcyjny, 24.10.2020 (pozycja 2)
LITERATURA:
– Jerzy Nowosielski, Galeria Starmach, Fundacja Nowosielskich, Zachęta Państwowa Galeria Sztuki, Kraków 2003, s. 72 (il.), spis prac s. 708, poz. 97
WYSTAWIANY:
– Jerzy Nowosielski, wystawa indywidualna, Zachęta Państwowa Galeria Sztuki, Warszawa 2003
Rok 1949, na który datowana jest akwarela Jerzego Nowosielskiego „Okręt”, był momentem historycznym dla sztuki polskiej. Na przełomie 1948/1949 roku została otwarta i natychmiast zamknięta przez władze I Wystawa Sztuki Nowoczesnej w Krakowie, w której brał udział Jerzy Nowosielski obok m.in. Marii Jaremy, Jadwigi Maziarskiej, Alfreda Lenicy, Kazimierza Mikulskiego, Erny Rosenstein, Jerzego Tchórzewskiego czy Andrzeja Wróblewskiego.
Również w tym czasie rodziła się i zaczęła być wprowadzana doktryna sztuki socrealizmu. Awangardowi twórcy zostali wykluczeni z oficjalnego kręgu sztuki. W latach 40. XX wieku powstała Grupa Młodych Plastyków, przekształcona w latach 50. XX wieku w II Grupę Krakowską, której przewodnikiem był Tadeusz Kantor, a jednym z jej członków Jerzy Nowosielski.
„Okręt” autorstwa Jerzego Nowosielskiego jest uproszczonym, lekko zgeometryzowanym pejzażem. Artysta w dwuwymiarowym dziele zamyka trzy wymiary bryły statku stanowiącego ówcześnie dla niego inspirację. Artysta z zainteresowaniem śledził postęp cywilizacji i rozwój przemysłu o czym świadczyć mogą właśnie motywy okrętu, łodzi, kamieniołomów, tramwajów, czy pociągów wykorzystywane przez niego w tym okresie twórczości. W obrazach o tej tematyce malarz usuwał zbędny sztafaż, jak choćby przechodniów, którzy powinni chcieć podróżować tymi środkami transportu.
