Wymiary: 28 x 20 cm (w świetle passe-partout)
sygnowany i datowany p.d.: 'WB 52'
Pochodzenie
kolekcja spadkobierców artysty
kolekcja prywatna, Polska
Literatura
Archiwum Włodzimierza Borowskiego, online, nr il. 320, dostęp: https://artmuseum.pl/pl/archiwum/archiwum-wlodzimierza-borowskiego/1197/77438
Biogram
W latach 1952-55 studiował historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Współtwórca lubelskiej grupy "Zamek", działającej w latach 1956-1960, do której należeli również Tytus Dzieduszycki, Jan Ziemski i teoretyk sztuki Jerzy Ludwiński. W latach 1958 – 63 tworzył asamblaże – tzw. Artony z tworzyw sztucznych, śmieci, elementów organicznych, następnie od 1963 tzw. Manilusy (nazwa pochodziła od MANIfest LUStrzany) – były to asamblaże z luster, w których publiczność widziała swoje własne odbicia oraz z innych, przypadkowo zebranych przedmiotów. W 1966 zaczął tworzyć swoje pierwsze Pokazy Synkretyczne, dzięki którym stał się jednym z pionierów sztuki performance w Polsce. W 1967 roku wziął udział w Międzynarodowych Spotkaniach Artystów, Naukowców i Teoretyków Sztuki w Osiekach, gdzie wykonał akcję Zdjęcie kapelusza. W 1973 roku Borowski otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida. W latach 80. brał udział w wystawach organizowanych pod patronatem Kościoła, na których pokazywał przestrzenne prace o charakterze instalacji, odwołujące się niekiedy do symboliki chrześcijańskiej. W roku 1996 w warszawskim Centrum Sztuki Współczesnej Zamku Ujazdowskim zaprezentowano retrospektywną ekspozycję jego prac pod tytułem "Ślady" (objęła ona między innymi rekonstrukcje obiektów, które się nie zachowały).
