Léon Germain PELOUSE [1838-1891], Mały most

Léon Germain PELOUSE [1838-1891]

Mały most

technika: olej na płótnie

wymiary: 33x 46cm/45x59 cm 

sygn. p.d. "Ch.Pelouse"

Léon Germain Pelouse [1838-1891] urodził się 1 października 1838 w Pierrelaye (Seine-et-Oise) zmarł 31 lipca 1891 w Paryżu. Był francuskim pejzażystą, samoukiem, który nigdy nie przypuszczał, że stanie się cenionym  malarzem. Zanim  rozpoczął karierę artystyczną pracował jako obwoźny sprzedawca. Dzięki temu zajęciu Pelouse miał możliwość poznania rozmaitych krajobrazów  i wiosek francuskich. Pracę tę kontynuował przez dłuższy czas. Zetknął się także ze służbą w wojsku. Podczas owych militarnych praktyk  Pelouse popełnił swoje pierwsze malarskie prace. Kiedy ukończył dwudziesty rok życia postanowił oddać się karierze artystycznej. Jednak zamiast bezpośrednio udać się na nauki do Ecole des Beaux-Arts, jak robili to inni przyszli artyści, Pelouse postanowił nie studiować ani nie mieć nauczyciela, tak by tylko sobie być mistrzem! Eugéne Montrosier w "Les Artistes Modernes: Peintres de Genvre (Paris: Libraire Ch. Tallandier, str. 101) tak napisał o Pelouse:

             … "Ktoś mógłby napisać na temat pana Pelouse, że nie posiadał  mistrza i że jedynie determinacja sprawiła, że ten osiągnął  jedną z najwyższych pozycji wśród współczesnych pejzażystów. Jednakże sugerowanie, że Pelouse nie posiadał nauczyciela, nie jest do końca słuszne. Pelouse posiadał mistrza, jedynego, prawdziwego. Tym mistrzem okazała się: Natura!"…

Dla Pelouse'a natura była prawdopodobnie siłą najbardziej wpływającą na kierunek jego twórczości.  Jedyne czego żałował, to nie braku nauczyciela, ile kontaktu -w okresie wczesnej twórczości- z innymi malarzami i ich pracami. Sam mówił o tym w ten sposób:

                …" Najgorsza rzecz dla mnie…. to fakt, że w momencie kiedy zaczynałem, nie pracując w żadnym atelier, nie poznałem żadnego malarza". .. (Montrosier, str. 102)

W 1870 r. Pelouse przeniósł się do wioski Vaux-de-Cernay (…)

Pelouse zadebiutował na Salonie w 1865 roku obrazem Okolice Precy-Oise (Wspomnienia/Pamiątki jesieni). Dwa następne wystąpienia miały miejsce w 1868 i 1869 roku. Tym razem Pelouse przedstawił prace zainspirowane widokami Bretanii, w szczególności zaś miastem Pont-Aven, w którym pracował, gromadził pomysły i zafascynował  się morzem. W 1873 roku Pelouse zdobył medal drugiej klasy za obraz Dolina Cerney. Trzy lata później otrzymał medal pierwszej klasy za Fragment lasu w Senlisse-Seine-et-Oise, zaś na Wystawie Światowej z 1878, drugiej. W tym samym też roku nadany został mu tytuł Kawalera Legionu Honorowego. W 1889 roku na Wystawie Światowej Pelouse otrzymał złoty medal. Ostatnie wystąpienie artysty na Salonie miało miejsce rok później. Wystawił wówczas pięć prac: Brzegi Sekwany, Wyspę Tribouillarda , Sekwanę, W Poses, Widok z Tamy.

Pod koniec kariery artystycznej Pelouse został na tyle doceniony przez Salon, iż został przyjęty w poczet jury aż siedem razy z rzędu. Był to czas kiedy impresjoniści zaczynali eksperymentować z własnym stylem malarstwa pejzażowego. Pelouse nigdy nie zaliczał siebie do ich grona, nie utożsamiał z ich podejściem artystycznym. Jego wrażliwość bliższa była starej Szkole w Barbizon.

Podążając za naturą, jak za przewodnikiem, Pelouse tworzył swój własny styl malarski. 

Rozwijał ciemną paletę barw, stale obserwował poczynania i działalność artystów jego czasów, którzy właśnie wtedy rozpoczynali malowanie w plenerze.

Wszystkie jego prace ukazują całkowite zaangażowanie i skupienie na malarstwie pejzażowym, obrazującym regiony Francji, głównie Normandię i Bretanię.