Teodor Jeske-Choiński, Historja Żydów w Polsce. Warszawa, 1919.
Nakładem Kasy Przezorności i Pomocy Warszawskich Pomocników Księgarskich. Druk. W. Piekarniaka, Warszawa, Ordynacka 3.
Oprawa półpł., str.348,(3), format 22 x 15 cm. Wpis własnościowy tuszem sanockiego bibliofila Tadeusza Zbyszyckiego.
Stan: oprawiono bez broszurowej okładki wydawniczej, wytarcia, zagniecenia(załamania) i przebarwienia na twardej okładce(grzyb?), wewnątrz pojedyncze kropki/plamki, nieliczne zaznaczenia ołówkiem, poddano fumigacji(dezynfekcji gazem).
Teodor Jeske-Choiński(1854-1920)- historyk, konserwatywny publicysta, pisarz, oskarżany o antysemityzm. Na niwie literackiej konkurował z Sienkiewiczem, ale w odróżnieniu od tegoż, nie pisał „ku pokrzepieniu serc”, ale przywiązywał dużą wagę do zgodności swych dzieł ze stanem faktycznym. Autor powieści historycznych, dotyczących nie tylko Polski, ale też antycznego Rzymu, Wielkiej Rewolucji Francuskiej, konfliktu pomiędzy papiestwem a cesarstwem(„Tiara i Korona”). Krytyk modernistycznego upadku moralności i odwrócenia się od dziedzictwa kulturowego i religijnego. W swej twórczości niechętny Żydom, którzy jego zdaniem działali w kierunku rozkładu cywilizacji chrześcijańskiej. „Być może, iż kilku oświeconych syjonistów chciałoby szczerze „stanowić dla Polski nowoczesnej element zdrowy i wysoce pożyteczny dla kraju i państwa”, bo w każdym narodzie, choćby najgorszym znajduje się zawsze garstka uczciwych idealistów” … „Żydzi... łupią innowierców jako handlarze, a demoralizują ich rozmyślnie, przebiegle za pomocą prasy...”
