Naśladowca z kopii np. WACŁAWA Z OŁOMUŃCA (dział. 1481-1497) wg Albrechta DÜRERA (1471-1528) Miedzioryt, papier żeberkowy. Wym. 25,2 x 17,1 cm. Niesygn. XVI-wieczna kopia contrepartie. Ślady zagrzybienia. Dziwo morskie, czasem też nazywane Porwaniem Amymone, jest jednym z najczęściej kopiowanych dzieł rytowniczych Albrechta Dürera. Jego treść jest niezbyt oczywista - wodny stwór mitologiczny płynący z nagą kobietą (być może nereidą) u stóp skalistej góry z zamkiem na szczycie bywa identyfikowany jako tryton, czasem zaś uważany za Posejdona porywającego Amymone. Malownicza kompozycja przyciągała licznych grafików do tworzenia kopii, m.in. Hieronimusa Wierixa, Wacława z Ołomuńca, Johannesa Landespeldera i innych. Kopiowanie contre-partie było częścią edukacji grafików. Polegało na odtworzeniu odbitki wprost na klocku lub płycie, dlatego obraz jest lustrzanie odwrócony w stosunku do oryginału. Najbliższym odpowiednikiem dla oferowanego miedziorytu jest wersja Wacława z Ołomuńca, można jednak zauważyć szereg drobnych różnic wskazujących na kolejny stopień repetycji. The Illustrated Bartsch, t. 10, s. 157-159, poz. 071. Prezentowana na aukcji kolekcja pozwala na przybliżenie rangi Dürera jako grafika i wirtuozerskiego opanowania przez niego technik rytowniczych. Warto zwrócić uwagę na muzealnej klasy pod względem rzadkości, męczeństwo Św. Katarzyny, poz. 10. Kolekcja prezentuje rozległość zainteresowań wielkiego artysty. Od tematów religijnych - poz. 10, 12, 113, przez quasi-mitologiczne poz. 14 i alegoryczne poz. 15, po świeckie - poz. 11, miłość z poz. 16, humanistyczne zainteresowanie aktem jako wyrazem doskonałości ludzkiego ciała - poz. 14. Ciekawostką dla miłośników grafiki jest odwrócona kopia contrepartie - poz. 14.
