Bardzo dobrze zachowany, szczególnie jak na ten typ fałszerstwa, gdzie rdzeń z nieszlachetnego materiału pokrywany jest warstwą srebra. Tutaj warstwa srebra zachowana w pełni zarówno na awersie jak i rewersie, jej brak jedynie na obrzeżu (pod innym numerem mamy egzemplarz ze słabszym awersem i rewersem, ale za to z zachowanym pierścieniem srebrzenia z obrzeża).
Ciekawy typ fałszerstwa z epoki gdańskiego orta Zygmunta III.
Falsyfikat wykonywany przez nałożenie na miedziany rdzeń cienkiej warstwy srebra.
Zgodnie
z wiedzą przekazaną nam przez Norberta Grendela warstwy srebra były
specjalnie przygotowywane. Odciskano na nich relief monety i w tej
formie łączono z rdzeniem.
Rzadki i ciekawy walor.
Miedź srebrzona, średnica 29 mm, waga 4.67 g
Moneta zaprezentowana na poniższym filmiku:
